Horsehead nebula, flame nebula & surroundings.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον φωτογραφημένους στόχους γιὰ τοὺς ἐρασιτέχνες ἀστρονόμους εἶναι τὸ νεφέλωμα τῆς ἀλογοκεφαλῆς μαζὶ μὲ τὸ νεφέλωμα τῆς φλόγας. Μαζὶ τους καὶ ὁ ἀστέρας Alnitak (ζ τοῦ Ὠρίωνα). Βρίσκονται στὸν ἀστερισμὸ τοῦ Ὠρίωνα Τὸ νεφέλωμα ἀλογοκεφαλῆς εἶναι ἕνα σκοτεινὸ νεφέλωμα περίπου 1.500 ἔτη φωτὸς ἀπὸ ἐμᾶς. Ἡ κόκκινη λάμψη προέρχεται ἀπὸ ἀέριο ὑδρογόνο ποὺ βρίσκεται κυρίως πίσω ἀπὸ τὸ νεφέλωμα καὶ ἰονίζεται ἀπὸ τὸ κοντινὸ ἄστρο Σίγμα τοὺ Ὠρίωνα. Tὸ Νεφέλωμα τῆς φλόγας (ἤ NGC 2024 ἤ Sh2-277) εἶναι νεφέλωμα ἐκπομπῆς, σὲ ἀπόσταση 900 μὲ 1.500 ἔτη φωτὸς ἀπὸ ἐμᾶς. Ὁ λαμπρὸς ἀστέρας ζ τοῦ Ὠρίωνα (Ἀλνιτάκ, Alnitak) ἐκπέμπει ὑπεριῶδες φῶς τὸ ὁποῖο ἀλληλεπιδρᾶ μὲ τὰ ἡλεκτρόνια τοῦ πελώριου νέφους ὑδρογόνου τοῦ νεφελώματος.
Εἶχα ἔντονη τὴν διάθεση ἀπὸ καιρὸ νὰ ἀποδώσω αὐτὸ τὸ πολυσύνθετο θέμα μὲ πιὸ ἔκδηλη τὴν καλλιτεχνικὴ διάθεση, φυσικὰ σεβόμενος (ἤ ἔστω προσπαθῶντας νὰ σεβαστῶ) τὴν ἀστρονομικὴ ἀκρίβεια τῶν περιεχομένων οὐράνιων ἀντικειμένων.
Τὸ ὑλικὸ τὸ συνέθεσα μὲ κύρια ἀφετηρία τὶς λήψεις ποὺ ἔκανα μὲ τὸ Takahashi FD 106 (οἱ λήψεις αὐτὲς ἔγιναν τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2015 στὴ Σκύρο καί τὸ Νοέμβριο ποὺ ἀκολούθησε στὴ Μάνη). Χρησιμοποίησα τὶς λήψεις τοῦ νεφελώματος τῆς φλόγας ποὺ ἔκανα μὲ τὸ Vixen VC 200 L, ἐπίσης στὸ Νοέμβριο τοῦ 2015, στὴ Σκύρο. Προσέθεσα λήψεις ποὺ ἔκανα τὸν Νοέμβριο τοῦ 2016 στὴ Σκῦρο.
Στὶς ἀναζητήσεις ποὺ ἐμπεριέχει ἡ ἐνασχόληση μου μὲ τὴν φωτογράφηση τοῦ «βαθέος οὐρανοῦ», μοῦ ἔλειπε ἡ συνοδεία τῆς μουσικῆς, αὐτῆς ποὺ βιωματικὰ ἔχει ἐνσωματωθεῖ μέσα μου. Ἔτσι ἀποφάσισα νὰ συμπληρώνω τίς ἀστροφωτογραφίες μου, μὲ τὴν μουσικὴ μου. Ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2016 σὰν ἀφετηρία λοιπόν, μαζὶ μὲ τὸ Flaming Star Nebula παρουσιάζω τὸ Floydish Pulsar, σὰν πρώτη μου μουσικὴ σύνθεση (σύνθεση, ἐκτέλεση καὶ παραγωγὴ ἀπὸ ἐμένα), μὲ ἔμπνευση πάντα ἀπὸ αὐτὲς τὶς εἰκόνες.
Ἀκολουθοῦν δύο ἀκόμα μουσικὲς ἀναπολήσεις ποὺ ὁλοκληρώνουν τὴν ἀρχικὴ τριλογία, Parallel Worlds I καί Dancing Stars I ποὺ περιγράφουν μία ἀτέρμονη καὶ χωρὶς προφανῆ λόγο περιήγηση στὸ χωροχρόνο.