Stephan's Quintet
Ἡ πεντάδα τοῦ Στεφάν (Stephan’s quintet) ἀποτελεῖται ἀπό πέντε γαλαξίες, τέσσερις ἀπό τούς ὁποίους σέ φυσική ἐπαφή μεταξύ τούς (Hickson Compact Group 92), σέ ἕνα κοσμικό χορό ἐξαιρετικῆς βιαιότητας, πού πιθανά θά τελειώσει μέ τή συγχώνευση τους. Εἶναι τό πρῶτο σύμπλεγμα γαλαξιῶν πού ἀνακαλύφθηκε. Ἡ ἀνακάλυψη τους ἀποδίδεται στόν Edouard Stephan τό 1877, στό ἀστεροσκοπεῖο τῆς Μασσαλίας. Ράδιο-μελέτες (1970) ἀποκάλυψαν δίκτυο ἐκομπής, στόν ἐνδογαλαξιακό χῶρο τῆς ὁμάδας αὐτῆς. Στήν ἴδια περιοχή ἀποτυπώνεται ἀμυδρή λάμψη στό ὁρατό μῆκος κύματος, πού ἀποδίδεται σέ ἰονισμένο ὑδρογόνο, ἐνισχύοντας τά ἀποτελέσματα τῶν ράδιο-παρατηρήσεων. Πρόσθετες μελέτες ἀποδίδουν τό παράξενο αὐτό δίκτυο σέ γιγάντιο κύμα (shock wave) πού προκλήθηκε ἀπό τόν NGC 7318B, μέ ταχύτητα ἀρκετῶν χιλιάδων μιλίων τήν ὥρα καί μέ κατεύθυνση πρός τό κέντρο τῆς ὁμάδας αὐτῆς τῶν γαλαξιῶν.
Ὁ γαλαξίας NGC 7318B καθώς συγκρούεται μέ ἀέρια τῆς ὁμάδας αὐτῆς τῶν γαλαξιῶν, ἐκπέμπει αὐτό τό τεράστιο κύμα (μεγέθους μεγαλύτερου αὐτοῦ τοῦ γαλαξία μας), θερμαίνοντας μέρος αὐτῶν τῶν ἀερίων σέ ἑκατομμύρια βαθμούς καί μέ παράλληλη ἐκπομπή ἀκτίνων Χ (ὅπως ἀποκάλυψε τό Chandra X-ray Observatory).
Στήν φωτογραφία, δεξιότερα ἀπό τό κέντρο, βρίσκονται οἱ δύο γαλαξίες NGC 7318B καί NGC 7318A (ὁ Β ἀριστερά πρός τό κέντρο τῆς ὁμάδας, ὁ Α δεξιά πρός τό ἐξωτερικό τῆς ὁμάδας). Πάνω καί ἀριστερότερα ἀπό τό διπλό αὐτό σύστημα γαλαξιῶν βρίσκεται ὁ NGC 7319. Κάτω ἀπό τό κέντρο βρίσκεται ὁ NGC 7320. Τέλος δεξιότερα καί κάτω, ἐξωτερικότερα βρίσκεται ὁ NGC 7317.
Ὁ NGC 7320 οὐσιαστικά δέν ἀνήκει τοπικά στήν ὁμάδα τῶν γαλαξιῶν αὐτῶν. Εἶναι ἐπιπροβαλλόμενος, ἀπέχοντας ἀπό μᾶς μόλις 40 ἑκατομμύρια ἔτη φωτός, ἐνῶ ἡ ὁμάδα τῶν ὑπολοίπων γαλαξιών τῆς πεντάδας εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση περίπου 280 ἑκατομμυρίων ἐτῶν φωτός.
Τεχνικά στοιχεῖα τῆςφωτογραφίας :
Telescope : Vixen VC200L Visac
Mount : AP Mach1 GTo
Camera : QSI 683
Guiding : TS Optics 65Q, Zwo Asi 120mm, PHD
LRGB
Lum 29x300s
RG 12x300s, ἕκαστο, B 9x300s
Ἐπεξεργασία στό PixinSight, Photoshop
Σκύρος, Σεπτέμβριος 2015
Στὶς ἀναζητήσεις ποὺ ἐμπεριέχει ἡ ἐνασχόληση μου μὲ τὴν φωτογράφηση τοῦ «βαθέος οὐρανοῦ», μοῦ ἔλειπε ἡ συνοδεία τῆς μουσικῆς, αὐτῆς ποὺ βιωματικὰ ἔχει ἐνσωματωθεῖ μέσα μου. Ἔτσι ἀποφάσισα νὰ συμπληρώνω τίς ἀστροφωτογραφίες μου, μὲ τὴν μουσικὴ μου. Ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2016 σὰν ἀφετηρία λοιπόν, μαζὶ μὲ τὸ Flaming Star Nebula παρουσιάζω τὸ Floydish Pulsar, σὰν πρώτη μου μουσικὴ σύνθεση (σύνθεση, ἐκτέλεση καὶ παραγωγὴ ἀπὸ ἐμένα), μὲ ἔμπνευση πάντα ἀπὸ αὐτὲς τὶς εἰκόνες.
Ἀκολουθοῦν δύο ἀκόμα μουσικὲς ἀναπολήσεις ποὺ ὁλοκληρώνουν τὴν ἀρχικὴ τριλογία, Parallel Worlds I καί Dancing Stars I ποὺ περιγράφουν μία ἀτέρμονη καὶ χωρὶς προφανῆ λόγο περιήγηση στὸ χωροχρόνο.