Messier 37
Τὸ Μεσιὲ 37 (γνωστὸ καὶ ὡς Μ37 καὶ NGC 2099) εἶναι τὸ πλουσιότερο ἀνοικτὸ σμῆνος στὸν ἀστερισμό τοῦ Ἡνιόχου. Βρίσκεται σὲ ἀπόσταση 4.400 ἐτῶν φωτός. Τὸ Μεσιὲ 37 ἀποτελεῖται ἀπὸ περισσότερα ἀπὸ 500 ἄστρα, ἐκ τῶν ὁποίων περίπου 150 εἶναι λαμπρότερα ἀπὸ 12,5. Ἡ διάμετρός του εἶναι περίπου 20 μὲ 25 ἔτη φωτός καὶ ἡ ἡλικία του εἶναι 300 ἑκατομμύρια ἔτη. Ἐπίσης, στὸ Μ37 ὑπάρχουν τοὐλάχιστον 12 ἐρυθροὶ γίγαντες.
Λήψεις : 16x300sec
Camera : Orion Color Starshoot Pro II
Βάση στήριξης : NEQ6
Ὀκτώβριος 2012, Σκύρος.
Στὶς ἀναζητήσεις ποὺ ἐμπεριέχει ἡ ἐνασχόληση μου μὲ τὴν φωτογράφηση τοῦ «βαθέος οὐρανοῦ», μοῦ ἔλειπε ἡ συνοδεία τῆς μουσικῆς, αὐτῆς ποὺ βιωματικὰ ἔχει ἐνσωματωθεῖ μέσα μου. Ἔτσι ἀποφάσισα νὰ συμπληρώνω τίς ἀστροφωτογραφίες μου, μὲ τὴν μουσικὴ μου. Ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2016 σὰν ἀφετηρία λοιπόν, μαζὶ μὲ τὸ Flaming Star Nebula παρουσιάζω τὸ Floydish Pulsar, σὰν πρώτη μου μουσικὴ σύνθεση (σύνθεση, ἐκτέλεση καὶ παραγωγὴ ἀπὸ ἐμένα), μὲ ἔμπνευση πάντα ἀπὸ αὐτὲς τὶς εἰκόνες.
Ἀκολουθοῦν δύο ἀκόμα μουσικὲς ἀναπολήσεις ποὺ ὁλοκληρώνουν τὴν ἀρχικὴ τριλογία, Parallel Worlds I καί Dancing Stars I ποὺ περιγράφουν μία ἀτέρμονη καὶ χωρὶς προφανῆ λόγο περιήγηση στὸ χωροχρόνο.