
Τό νεφέλωμα τοῦ Ἀλτήρα (Messier 27)
Τό νεφέλωμα τοῦ Ἀλτήρα εἶναι γνωστό καί σάν Dumbbel nebula, σάν ἀντικείμενο Messier 27 ἤ καί NGC 6853. Εἶναι πλανητικό νεφέλωμα (τό πρῶτο πού ἀνακαλύφθηκε, ἀπό τόν Charles Messier, τό 1764) καί ἀνήκει στόν ἀστερισμό τῆς Ἀλώπηκος (Vulpunera). Εἶναι ὁρατό μέ μικρά τηλεσκόπια, ἀκόμα καί μέ κυάλια, μέ φαινόμενο μέγεθος 7,5 καί φαινόμενη διάμετρο 8x5,6’. Τό ἀπόλυτο μέγεθος τοῦ ὑπολογίζεται σέ -0,6 καί ἡ μεγίστη διάμετρος του σέ 2, 9 ἔτη φωτός.
Ὁ ὑπεύθυνος κεντρικός ἀστέρας (λευκός νάνος) ἔχει ἀκτίνα πού ἐκτιμᾶται σέ μόλις 0,055 ἡλιακές ἀκτίνες καί μέ μάζα 0, 56 τήν ἀντίστοιχη ἡλιακή. Ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον καί χαρακτηριστικό του γνώρισμα εἶναι τό πλέγμα τῶν κόμβων του (φωτεινῶν καί σκοτεινων) καθώς καί ἡ διπολικότητα του. Ἀπό τόν ρυθμό διαστολῆς τοῦ νεφελώματος ἐκτιμήθηκε ἡ ἡλικία του, ἡ ὁποία κυναινεται μόλις ἀπό 10.000 ἕως 15.000 χρόνια.
Χρησιμοποιήθηκαν οἱ λήψεις τῶν Jim Misti (LRGB) καί τοῦ Dave (proton) (OIII καί Ha).
Τεχνικά στοιχειά τῶν λήψεων :
Jim Misti’s
Luminance, 30 min, 5-min subs
Red, 15 min, 5-min subs
Green, 15 min, 5-min subs
Blue, 15 min, 5-min subs
Dave (Proton)
Πρόκειται γιά ἀρχεῖα OIII καί Ha, πού μοιράστηκαν στήν κοινότητα τοῦ Astrobin ἀπό τόν συγκεκριμένο ἐρασιτέχνη ἀστροφωτογράφο. Ἄν καί οἱ λήψεις τοῦ ἦταν ἀπολύτως παραίτητες γιά τήν τελική σύνθεση, ἐντούτοις δυστυχῶς δέν ἔχω περισσότερα στοιχεῖα οὔτε γιά τόν ἴδιο ἀλλά καί οὔτε γιά τίς λήψεις του.
Ἡ ἐπεξεργασία ἔγινε ἀπό ἐμένα, στό pixinsight καί photoshop, τόν Ἰούνιο τοῦ 2015.
Στὶς ἀναζητήσεις ποὺ ἐμπεριέχει ἡ ἐνασχόληση μου μὲ τὴν φωτογράφηση τοῦ «βαθέος οὐρανοῦ», μοῦ ἔλειπε ἡ συνοδεία τῆς μουσικῆς, αὐτῆς ποὺ βιωματικὰ ἔχει ἐνσωματωθεῖ μέσα μου. Ἔτσι ἀποφάσισα νὰ συμπληρώνω τίς ἀστροφωτογραφίες μου, μὲ τὴν μουσικὴ μου. Ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2016 σὰν ἀφετηρία λοιπόν, μαζὶ μὲ τὸ Flaming Star Nebula παρουσιάζω τὸ Floydish Pulsar, σὰν πρώτη μου μουσικὴ σύνθεση (σύνθεση, ἐκτέλεση καὶ παραγωγὴ ἀπὸ ἐμένα), μὲ ἔμπνευση πάντα ἀπὸ αὐτὲς τὶς εἰκόνες.
Ἀκολουθοῦν δύο ἀκόμα μουσικὲς ἀναπολήσεις ποὺ ὁλοκληρώνουν τὴν ἀρχικὴ τριλογία, Parallel Worlds I καί Dancing Stars I ποὺ περιγράφουν μία ἀτέρμονη καὶ χωρὶς προφανῆ λόγο περιήγηση στὸ χωροχρόνο.