NGC 7331
Ὁ NGC 7331 εἶναι ἕνας σπειροειδής γαλαξίας στὸν ἀστερισμὸ τοῦ Πήγασου. Ἐκπέμπει ἀκτίνες Χ καὶ ραδιοκύματα. Ἀνακαλύφθηκε ἀπὸ τὸν W. Hershel τὸ 1784. Ἄν καὶ εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς λαμπρότερους γαλαξίες, δὲν ἀνήκει στὸ κατάλογο τοῦ Messier. Στὸ μέγεθος καὶ τὴ δομὴ μοιάζει μὲ τὸν δικὸ μας γαλαξία, γι’ αὐτὸ καὶ ἀποκαλεῖται ὁ «δίδυμος τοῦ γαλαξία μας». Ἡ ἐμφάνιση του θυμίζει τὸν γαλαξία τῆς Ἀνδρομέδας. Φαίνεται μὲ κλίση 71 μοιρῶν.
Ὁ γαλαξίας ἔχει μία πυρηνικὴ προεξοχὴ ποὺ περιστρέφεται μὲ ἀντίθετη φορὰ ἀπὸ αὐτὴν ποὺ περιφέρεται ὁ γαλαξίας. Πιθανὰ νὰ ὀφείλεται σὲ ὑλικὸ ποὺ προσέπεσε στὸ κέντρο (ἴσως ἕνας ἄλλος γαλαξίας). Ἄλλο ἕνα ἐνδιαφέρον γεγονός, εἶναι ἡ ἀνακάλυψη ἑνὸς δίσκου ἀερίου στὸν πυρήνα τοῦ γαλαξία, ποὺ ὅμως περιφέρεται πιὸ γρήγορα ἀπὸ τὸ ρυθμὸ περιστροφῆς τοῦ γαλαξία. Πιστεύεται ὅτι ὁ δίσκος αὐτὸς σχηματίστηκε σχετικὰ πρόσφατα, πρὶν ἀπὸ 2 δισεκατομύρια χρόνια.
Στὸ κέντρο τοῦ γαλαξία ὑπάρχει ἤ μία μαύρη τρύπα ἤ μία πυκνὴ συγκέντρωση ἀστέρων καὶ φαίνεται ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ πηγὴ τῶν ραδιοκυμάτων καὶ τῶν ἀκτίνων Χ ποὺ ἐκπέμπει ὁ γαλαξίας.
Στὴ φωτογραφία, πάνω ἀπὸ τὸν NGC 7331, φαίνονται τέσσερις γαλαξίες : ἐξ ἀριστερῶν ὁ NGC 7337 καὶ (πάνω ἀπὸ αὐτὸν καὶ δεξιότερα) ὁ NGC 7340. Ἀκόμα πιὸ δεξιὰ εὑρίσκονται οἱ NGC 7335 καὶ (κοντὰ σὲ αὐτὸν πιὸ πάνω καὶ λίγο πιὸ δεξιὰ) NGC 7336.
Τεχνικά στοιχεῖα τῆς φωτογραφίας :
Lum 27x300s, R 15x300s, GB 14x300s
τηλεσκόπιο : Vixen VC200L Visac
Βάση στήριξης : AP Mach1 GTO
Φωτογραφικὴ κάμερα : QSI 683 στούς -20 C.
Οδήγηση : TS Optics 65Q, Zwo Asi 120mm, PHD
Λήψη μὲ τὸ Maxim DL 5, ἐπεξεργασία μὲ τὰ PixinSight καὶ Photoshop
Σκῦρος, Σεπτέμβριος 2015
Στὶς ἀναζητήσεις ποὺ ἐμπεριέχει ἡ ἐνασχόληση μου μὲ τὴν φωτογράφηση τοῦ «βαθέος οὐρανοῦ», μοῦ ἔλειπε ἡ συνοδεία τῆς μουσικῆς, αὐτῆς ποὺ βιωματικὰ ἔχει ἐνσωματωθεῖ μέσα μου. Ἔτσι ἀποφάσισα νὰ συμπληρώνω τίς ἀστροφωτογραφίες μου, μὲ τὴν μουσικὴ μου. Ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2016 σὰν ἀφετηρία λοιπόν, μαζὶ μὲ τὸ Flaming Star Nebula παρουσιάζω τὸ Floydish Pulsar, σὰν πρώτη μου μουσικὴ σύνθεση (σύνθεση, ἐκτέλεση καὶ παραγωγὴ ἀπὸ ἐμένα), μὲ ἔμπνευση πάντα ἀπὸ αὐτὲς τὶς εἰκόνες.
Ἀκολουθοῦν δύο ἀκόμα μουσικὲς ἀναπολήσεις ποὺ ὁλοκληρώνουν τὴν ἀρχικὴ τριλογία, Parallel Worlds I καί Dancing Stars I ποὺ περιγράφουν μία ἀτέρμονη καὶ χωρὶς προφανῆ λόγο περιήγηση στὸ χωροχρόνο.