Ἀνήκει στὸν ὁμόνυμο ἀστερισμό. Ἀπέχει ἀπὸ μᾶς περίπου 2,5 ἐκατομύρια ἔτη φωτός. Εἶναι τὸ πιὸ ἀπομακρυσμένο οὐράνιο ἀντικείμενο ποὺ εἶναι ὁρατὸ ἀπὸ τὴ γῆ μὲ γυμνὸ μάτι. Ἀνήκουμε στὴνν ἴδια τοπικὴ ὁμάδα γαλαξιῶν. Καλύπτει 4 μοῖρες στὸν οὐρανό, εὔκολα ὁρατὸ μὲ γυμνὸ μάτι ἤ κυάλια.
 
  Μέχρι τὶς ἀρχὲς τοῦ αἰώνα μας, θεωρεῖτο νεφέλωμα. Τὸ 1924, ὁ Ἐντγουιν Χαμπλ, μετρώντας τούς κηφεῖδες τῶν σπειρῶν τοῦ γαλαξία τῆς Ἀνδρομέδας, πρῶτος μέτρησε τὴν ἀπόσταση του ἀπὸ ἐμᾶς. Ἐκτίμησε τὴν ἀπόσταση σὲ 700-900 χιλιάδες ἔτη φωτός, ἀπόσταση πού ὑπολιπόταν ἀπὸ τὶς σημερινὲς ἐκτιμήσεις μας. Ἐν τούτοις, μὲ τὴν ἀνακάλυψη του αὐτή, ἄνοιξε ὁ δρόμος τῆς ἀναγνωρισιμότητας τῶν γαλαξιῶν (μεγάλη διένεξη), ἀναγκάζοντας τοὺς ἀστρονόμους τῆς ἐποχῆς του, νὰ ἀναθεωρήσουν τὴ δομὴ τοῦ σύμπαντος. Ἡ δεύτερη ἀνακάλυψη τοῦ Χάμπλ, ἦταν ὅτι οἱ γαλαξίες ἀπομακρύνονται ἀπὸ ἐμᾶς (1929), γεγονὸς ποὺ σηματοδότησε τὴν ἀρχὴ τῆς ἔρευνας γιὰ τὴ διαστολὴ τοῦ σύμπαντος. Ὅμως ὁ γαλαξίας τῆς Ἀνδρομέδας, πλησιάζει τὸ γαλαξία μας, μὲ ταχύτητα 300 χιλιόμετρα τὸ δευτερόλεπτο. Ὑπολογίζεται ὅτι σὲ 3,5 μὲ 5 δίς χρόνια, οἱ δύο γαλαξίες θὰ συνενωθοῦν, διαδικασία ποὺ θὰ διαρκέσει περισσότερο ἀπὸ ἕνα δὶς ἔτη.

Εἶναι λίγο μεγαλύτερος ἀπὸ τὸν δικὸ μας γαλαξία (διάμετρος 140-180.000 ἔτη φωτός) καὶ φωτεινότερος. Περιέχει ἕνα τρὶς ἀστέρια, μερικὲς φορὲς περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ τοῦ δικοῦ μας γαλαξία.

Στήν εἰκόνα φαίνονται δύο ἀπό τούς 14 συνοδούς γαλαξίες τοῦ, οἱ Messier 32 καί 110.

 

Τεχνικά στοιχεῖα τῆς φωτογραφίας :

 

Τηλεσκόπιο : TS optics 65

Βάση στήριξης : NEQ6

CCD camera Orion Starshoot color Pro II

6 λήψεις. 15 λεπτῶν ἑκάστη (900s).

Ὀρεινή Κορινθία, 2012