
Ὠμέγα νεφέλωμα (Messier 17 )
Στὸ πυκνὸ ἀπὸ ἀστέρια πεδίο τοῦ γαλαξία μας, στὸν ἀστερισμὸ τοῦ τοξότη, εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ φωτεινότερα διάχυτα νεφελώματα τοῦ οὐρανοῦ (φωτεινότητα +6,0, φαινόμενο μέγεθος 46x37 λεπτά τῆς μοίρας). Γνωστὸ καὶ μὲ τὶς ὀνομασίες κύκνου, ὠμέγα ἤ ἀστακοῦ. Ὁρατὸ μὲ γυμνὸ μάτι σὲ σκοτεινὸ οὐρανὸ κάτω ἀπὸ ἰδιαίτερα εὐνοϊκὲς συνθῆκες, ἰδιαίτερα μάλιστα ἄν χρησιμοποιήσουμε σὰν ὁδηγό, τὸ γειτονικὸ του νεφέλωμα, αὐτὸ τοῦ ἀετοῦ (Messier 16). Νεφέλωμα ἐκπομπῆς, μέ διάμετρο 15 ἔτη φωτός. Ἡ ἀπόσταση του ἀπὸ ἐμᾶς ἐκτιμᾶται σὲ 5-6.000 ἔτη φωτός.
Τὸ κόκκινο χρῶμα του ὠφείλεται στὴν παρουσία ὑδρογόνου σὲ αὐξημένες θερμοκαρασίες, τὸ ὁποῖο ἀκτινοβολεῖ λόγω τῆς ἀκτινοβολίας τῶν νεαρῶν ἄστρων τοῦ νεφελώματος. Μὲ κυάλια ἤ μικρὰ τηλεσκόπια, ἀνταγωνίζεται σὲ μεγαλεῖο τὸ μεγάλο νεφέλωμα τοῦ Ὠρίωνα, ἀπὸ τὸ ὁποῖο εἶναι μεγαλύτερο (ἐκτιμᾶται ὅτι ἔχει μάζα 800 φορὲς μεγαλύτερη ἀπὸ αὐτὴ τοῦ ἥλιου μας).
35 φωτεινοὶ ἀλλὰ δισδιάκριτοι ἀστέρες, ἕξι φορὲς θερμότεροι καὶ 20-30 φορὲς μαζικότεροι τοῦ ἥλιου μας, περιέχονται στὸ νεφέλωμα. Ὁ σχηματισμὸς ἀστέρων στὸ νεφέλωμα αὐτὸ εἶναι ἤδη ἐνεργὸς ἤ μόλις στὴ γέννηση του. Μαζὶ μὲ τὸ γείτονα του Μ16, θεωρεῖται ὅτι ἀνήκουν στὸ ἴδιο γιγάντιο σύμπλεγμα διαστρικοῦ ὑλικοῦ.