Ἀνοικτό σμῆνος κουκουβάγιας (NGC 457)
NGC 457 (Ἄλλες ὀνομασίες : σμῆνος κουκουβάγιας –owl cluster-σμῆνος ἐξωγήινου-ET cluster-). Ἀνοικτὸ ἀστρικὸ σμῆνος στὸν ἀστερισμὸ τῆς κασσιόπης. Ἀνακαλύφθηκε ἀπὸ τὸν Hershel τὸ 1787. Τὰ δύο φωτεινὰ ἀστέρια, ὁ φ1 Cas (5ου μεγέθους, μὲ φωτεινότητα 110.000 φορές περισσότερη καί διάμετρο 198 φορές αὐτῆς τοῦ ἥλιου μας) καί ὁ φ2 Cas (7ου μεγέθους) μποροῦμε νὰ τὰ φανταστοῦμε σὰν τὰ μάτια τῆς κουκουβάγιας. Περιέχει περίπου 100 ἀστέρες. Τὸ φαινόμενο μέγεθος τοῦ σμήνους (magnitude) εἶναι +6,40 καταλαμβάνοντας 20 λεπτά τῆς μοίρας τοῦ οὐράνιου θόλου μας (apparent size). Ἀπέχει ἀπὸ ἐμᾶς 9.700 ἔτη φωτὸς καὶ ἔχει πραγματικὴ διάμετρο 30 ἔτη φωτός. Τὸ σμῆνος περιέχει περίπου πενήντα ἀστέρες μὲ φαινόμενο μέγεθος ἀπὸ +8,5 ἕως +12 καὶ ἄλλους τριάντα 13ου ἤ 14ου μεγέθους. Ξεχωρίζει ἐπίσης ὁ ἀνώμαλος μεταβλητὸς ἐρυθρὸς γίγαντας V466 Cas (στὴ φωτογραφία φαίνεται λίγο πάνω καὶ δεξιότερα ἀπὸ τὸν φ1 Cas).
16x300sec
Camera : Orion Color Starshoot Pro II
Βάση στήριξης : NEQ6
Ὀκτώβριος 2012, Σκύρος.
Στὶς ἀναζητήσεις ποὺ ἐμπεριέχει ἡ ἐνασχόληση μου μὲ τὴν φωτογράφηση τοῦ «βαθέος οὐρανοῦ», μοῦ ἔλειπε ἡ συνοδεία τῆς μουσικῆς, αὐτῆς ποὺ βιωματικὰ ἔχει ἐνσωματωθεῖ μέσα μου. Ἔτσι ἀποφάσισα νὰ συμπληρώνω τίς ἀστροφωτογραφίες μου, μὲ τὴν μουσικὴ μου. Ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2016 σὰν ἀφετηρία λοιπόν, μαζὶ μὲ τὸ Flaming Star Nebula παρουσιάζω τὸ Floydish Pulsar, σὰν πρώτη μου μουσικὴ σύνθεση (σύνθεση, ἐκτέλεση καὶ παραγωγὴ ἀπὸ ἐμένα), μὲ ἔμπνευση πάντα ἀπὸ αὐτὲς τὶς εἰκόνες.
Ἀκολουθοῦν δύο ἀκόμα μουσικὲς ἀναπολήσεις ποὺ ὁλοκληρώνουν τὴν ἀρχικὴ τριλογία, Parallel Worlds I καί Dancing Stars I ποὺ περιγράφουν μία ἀτέρμονη καὶ χωρὶς προφανῆ λόγο περιήγηση στὸ χωροχρόνο.