NGC 6914, LDN 897, VDB 131-132
Μία ἐξαιρετικὰ νεφελώδης περιοχή, γεμάτη ἀντιθέσεις. Περιέχει ἀστέρες, σκόνη καὶ λαμπερὰ ἀέρια. Τὸ NGC 6914 ἀπέχει ἀπό ἐμᾶς περίπου 6.000 ἔτη φωτός, στὸν ἀστερισμὸ τοῦ Κύκνου, βόρεια ἀπὸ τὸν γ τοῦ Κύκνου (Sadr). Στὴν περιοχὴ αὐτὴ συνυπάρχουν ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ νεφελώματα, σκοτεινά, ἐκπομπῆς καὶ ἀντανάκλασης. Μεγάλης ἔκτασης περιοχή, καταλαμβάνει πάνω ἀπὸ δύο μοῖρες στὸν οὐρανό, μὲ πραγματικὸ μέγεθος περισσότερο ἀπὸ 50 ἔτη φωτός. Τὸ NGC 6914 ἄν καὶ κατὰ βάση νεφέλωμα ἀντανάκλασης, ὀφείλεται σὲ δύο ἀστέρες , φωτεινότητας +9,2 καὶ +10,59 (TYC 3160-0616-1 καὶ GSC 3160-1864 ἀντίστοιχα). Δίπλα τους βρίσκονται τὰ van de Bergh 132 καί 131, νεφελώματα ἀντανάκλασης, ἐπίσης. Στὴ συνέχεια ὑπάρχει ἡ μεγάλη σκοτεινὴ περιοχὴ μὲ τὴν ὀνομασία Lynd’s Dark Nebula 897 (LDN 897, στὴν εἰκόνα μοιάζει μὲ αὐτι ἀνθρώπινο, ἐπεκτεινόμενη ἀριστερὰ καὶ πρὸς τὸ κέντρο τῆς εἰκόνας).
Τεχνικά στοιχεῖα τῆςφωτογραφίας :
Telescope : Takahashi FSQ 106 ED
Mount : AP Mach1 GTo
Camera : QSI 683
Guiding : Off axis, Meade DSI I, PHD
HaRGB
Ha 3x600s
RGB 6x600s
Ἐπεξεργασία στό PixinSight, Photoshop
Σκύρος, Ἰούνιος 2015
Στὶς ἀναζητήσεις ποὺ ἐμπεριέχει ἡ ἐνασχόληση μου μὲ τὴν φωτογράφηση τοῦ «βαθέος οὐρανοῦ», μοῦ ἔλειπε ἡ συνοδεία τῆς μουσικῆς, αὐτῆς ποὺ βιωματικὰ ἔχει ἐνσωματωθεῖ μέσα μου. Ἔτσι ἀποφάσισα νὰ συμπληρώνω τίς ἀστροφωτογραφίες μου, μὲ τὴν μουσικὴ μου. Ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2016 σὰν ἀφετηρία λοιπόν, μαζὶ μὲ τὸ Flaming Star Nebula παρουσιάζω τὸ Floydish Pulsar, σὰν πρώτη μου μουσικὴ σύνθεση (σύνθεση, ἐκτέλεση καὶ παραγωγὴ ἀπὸ ἐμένα), μὲ ἔμπνευση πάντα ἀπὸ αὐτὲς τὶς εἰκόνες.
Ἀκολουθοῦν δύο ἀκόμα μουσικὲς ἀναπολήσεις ποὺ ὁλοκληρώνουν τὴν ἀρχικὴ τριλογία, Parallel Worlds I καί Dancing Stars I ποὺ περιγράφουν μία ἀτέρμονη καὶ χωρὶς προφανῆ λόγο περιήγηση στὸ χωροχρόνο.